Dilenci Şiiri - Gülcan Arıkan

Herseyi anlayabildim de
Anlam veremedim şu hayatta ben kendime
Savurdum sağa sola yüreğimi
Bulamadım sonra
Kırıntılarını bile...
İçine sevda biriktirip
kapattım avucumu sıkı sıkı
Ne yapsam olmadı
Ne oldursam karşılığını bulmadı
Sevda bir kuş oldu
Kanatları bana düşman
Sevdayı saklayamadım
Aldı gitti onu kanatları...
Koştum koştum ardından yakalayamadım
Bekledim gelir de bulur beni tekrar diye
Geri gelmedi o terkeden
terkettiği sevgiliye...
Bekledim köşe başında hatalarımın
Bekledim bir dilenci gibi
Kimse görmedi
Kimse duymadı
Yüzüm gülmedi...

İyi ile kötüyü
Az ile çok'u
Var ile yok'u anlayabildim de
Anlam veremedim şu hayatta ben kendime
Fazla yük oldu benim kalbim
Açık denizlerdeki kuruyük gemisine
Ne sesini duyurabildim
Ne de onu anlatabildim
Herkes seviyordu herkesi
Bütün kalplerin vardı sanki bir evi
Yağmurdan korunacağı
Başını yastığa güvenle koyacağı
Sanki en yetim, sanki en öksüz kalp benimki
Ağlasam olmadı,
yazsam olmadı
Hiçbir yere sığdıramadım bu zavallı beni
Dilimde eski şarkı
Kalemimde buruk sitem
Kalbimde kırıklarım
Bekledim köşe başında hatalarımın
Bekledim bir dilenci gibi
Kimse sevmedi
Kimse bilmedi
Yüzüm gülmedi... 16 Ekim Avcılar