Parke döşeli bir yol,
Bir ses, bir gıcırtı, bir gölge.
Bir el uzanır, bir pejmürde sail.
Ne yürek dayanır buna!
Semada,serha şerha bulutlar,
Utanır saklanır güneş ardına.
Bu mu olacaktı insanlığın pahası,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta