Dilek Yüksek Şiirleri - Şair Dilek Yüksek

Acılar üstümde ağırlık
Yürek suskun kalp kırgın
Kaldırmıyor beden yılgın
Ben dünya'da fazlalık
Dertler ağlamaklı
Acılar dağınık

Ahhh mabel
Gözlerimin içine bakışın yok mu
Özüme doğru akışın
İçimi ferahlatıcı etkin yok mu
İçin için ahlara salışın

Gün akşama dayandı
Başladı sanki içini kemiren dertler
Dertleri at arkana önüne bak
Hepsi geçer hepsi biter
Gün gelir tüm yaşadıklarına gülersin
Gülerek anlatırsın üzülme

Anılar
Anılar geçiyor gözümden
Nasıl bir hayat hengamesinde
Hepsi terlemiş özümden
Bir bir damlıyor
Sözlerin

Ansızın gelen hüzün deryası
İçimden yukselen sessiz feryad
Açılan kapılar kapalı heyhat
Çıkmaz yollar yolcusuyum

Aptal yerine konulmak yıkar insanı
Kalp kırgınlığı oluşur anlamaz
Atarsın yine bir yangın kıvılcımı içe
Ateş topuna alışmışındır yandırmaz

Gel desen gelemem
Git desen gidemem
Hayaller yorgunu
Hasret solgunu
Efkar doluyum
Hüzünler kalpte

Şair'in şiir'ine bakış edasıyla
Hayranlığını tutamayan sedasıyla
Birbirine tutturulmuş ahengiyle
Hangi kadına yazılmış belirsizliğinde
Öyle bir sevda türküsü eşliginde
Duvarlara sinmiş anılar misaliyle

Bilmem ki kiminsin yâr
Benim misin
Neredesin olur musun
Benim yanımda mısın
Mutluluğu yakalar mısın eyy yâr
Çarelerime çareler ekler misin

Papatyam;
İnsanların acılarını en çok sen yüreğinde hissediyorsun
Hisset hisset hep hisset
sakın kendine acı ekleme
Senin acın sana yeter
sen başkalarının acısıyla yoğrul değer katar bu sana