Dilek Hokkaömeroğlu Şiirleri - Şair Dile ...

Dizlerimde dermanım kalmadı anam
Yüreğim acıyor ayrılıklara
Başak sarısı umutlarım kaldı yarına
Gömlek diktirdim hayallerime
Kılıf bulamadın yalan dünyaya
Hırsızım bir lokma sevgiye

Be'n geldim
Giderken aldığım suskun düş'e
Kan emici gece'nin
Sürtük saatlerinde
Deniz ölüm'ü sürüklerken
...Yükselerek yıldızın ellerine dokunuyor

BİR YALNIZLIK ÖYKÜSÜ/SEVGİ/SİZ ÇİÇEKLER

Güneş kavururken çatlayan kuruluğunda suya hasretti toprak...Günlerden hangi gün olduğu belirsizdi.Yalnız hissediyordu kendini; sararmış, küskün, kırgın...Yol boyunca gözlerini gezdiriyordu anlamsızca etrafta...Yaprakları cılız,renkleri solgun, tohumları kuruydu...Kimsenin farkında olmadığı bu zamanda şimdi ne kadar çaresizdi.
Çiçeğimizin öyküsü yıllar önce toprakla buluşturan bir çocuğun avuçlarında başlamış..O zamanlar her yerde insanlar evler bahçeler varmış...Çocukların oyunlarında şenlenen bahçeler...Öyle bir günde bir çocuğun avuçlarından yol kenarına dökülen tohumlar,yağmurlarla ıslanarak filizlenmeye başlamış..Böylece dünyaya merhaba demiş bizim çiçeğimiz..

Gökyüzünün maviliğini görmüş önce kamaşan gözlerinde.Sonra gecenin sabahlara uyanışı gibi yaprakları dönmüş tomurcuklarından güneşe..Sevimli canlı mutlu bir çiçek merhaba demenin güzelliğinde karışmış doğanın bin bir renklerinin arasına...

Kısa pantolonlarımın yamasıydı çocukluk anılarım
Şimdi kaf dağının ardı kadar uzakta kalan
Her biri birer masal çiçeği gibiydi o yaşadıklarım.
Oysa telaşlı ve korkak adımlarla ulaşmak isterdim
Mağrur ve dik başımla yarınlara ben
Dağıtırken cebimdeki bilyeleri bakkal amca

Anlamı ne idi
Dualarım avuçlarımda biriken günah titremesi
Gülüşüm solgun gül renginde
Arka sokağımda minicik kedim
Kuşlar bu saatte
Gökyüzü düğün dernek kurmuş

BU İKİ GÜZEL DOSTA (Hatice Naime KARADAĞ ve Dilek HOKAÖMEROĞLU) Şaire arkadaşlarıma
İki dostu görüyorum karşımda
Biri Karacakız birisi Dilek
Gözler hayran bakar ekran başında
Biri Karacakız birisi Dilek

AĞLIYORUM

nedendir bilmem,
çocukluğumdan kalmış bana,
ağıtlarım.
düşerek başlamış maceralarım

Edası nazı kime olur zarar
Saran kolları da ayrıldı naçar
Sitem etme ey yar,biçare karar
Unut gitsin de ki çoktan öldü yar…

Saçları dalgalanıyordu acının yüzüne çarparak
Bir çocuk tenine dokunuyordu göz yaşı ağlayarak
Tebessümü yüzüne acıyı yüreğine ellerini annesine katarak
Cennet nerde diye soruyordu her gördüğüne bağırarak

Günaydın Anne

Yorgun bir beden taşıytamaz olur onca ağırlığı
Yorgun bir ruh ölümüne savaşçı
Yokluğunda;
Yarım kalmıştı herşey
virgül koymuştum bir ara.
Gözlerin neden suskun