Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Çiçekleri severek başladı her şey. Toprakla konuşurdu, yaprakla fısıldaşırdı. Gözlerinin içi, çocukların gülüşleriyle aydınlanırdı. Belki de bu yüzden kelimeleri hep canlıydı — taze, direngen, başına buyruk. Şiirlerinin içinde asi bir kız yaşardı; Dizelere diz çöktürmeyi severdi. Kâğıt ve kalem, onun özgürlük pasaportlarıydı. Yazmak, nefes almaktan daha gerçekti çoğu zaman. Bir defterin arasında saklanan çocuk kalbi, Koca bir kadının avuçlarında büyüdü. 7 yaşında kurduğu hayali, 33 y ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!