Dilek Eryüzlü Şiirleri - Şair Dilek Eryüzlü

Sesi yankılandı birden sokakta;
-Herkes beni dinlesin!
"Kimin konuştuğunun farkına varın" dedi alttan bir ses..
Bir kaç kişi duyduk sadece..

Gizli mikrofonunu bırakıp penbe sahnesinden indi,

Hani gölgenizle yerle yeksan olan..
Fakat gözlerinizde dev portresi asılı kalan..
Kırık..
Dökük..
Parça parça..

Ne kadar da anlamsızlaşıyor bazen hayat.
Senin söylenmemiş sözlerin,
Görmezden geldiklerin,
Vermediğin cevaplar ve kırmadığın kalpler..
Sanki hepsi bir araya gelmiş gibi..
Kullanılmamış onca kelime savaş çığlığı atıyor,

Bitmesi gerek
Yüzün yüzüme vurmamalı artık
Bitmesi gerek
Mahzenlerin kilit vakti geldi geçiyor
Zırhlar, inançlar, duygular..
Yeni bir yolculuk sürecindeler..

Sen bu durakta iniyorsun mesela
ve ben döküntü otobüsün körüğünden sana bakıyorum
uzaklaştıkça uzaklaşıyorum kendimden..
Beni ben yapan şeyler ..
Seninle aynı durakta inmiş zaten..

Bu gün anladım
Ne kadar çok yük taşıdığımı
Tüm dünyaya savaş açtığımı
Gemileri ateşe verircesine kalbimi ortaya açtığımı

Bu gün anladım

Dillendirmedirmediğimiz acılar da gidenler gibi terk eder mi bizi
Son kale, son yaprak ya da son umut da acı verince
Çarptığımız yerden yeniden ivmelenirmi hayatımız..
Biliyorum yorgunsun, hani biraz da umutsuz
İyi bir başlangıcı gölgelemiş kara bulutlar
Hapsetmiş seni de, önünü görme diye

Bazılarının cenneti, bazılarının cehennemi üzerine inşa olur..
Bazılarının varlığı da baskalarının yokluğu üzerine..
Yine de hep aynı şey görmezden gelinir ;
Cehennem yıkılırsa, cennet de harabe olur..
Yokluğu kemiren acı, varlığın bünyesine işler..
Varoluşunun nedenini hatırla, sindir, özümse..

Kendi kabuğunda boğulan
Yarası azdıkça kaybolan
Hangi düş seni hayata bağlayan..!
Tut elinden,
çek kendine,
sarıl bir defa..

Kapatmadım aslında
öyle görünsün istedim
resmin altında dekor gibi hani ..

eksik bir şeyler var
yağmurdan sonra toprak kokusu gibi