Acısına katlanan her yara kabuk bağlardı birgün…
Kabuğunu uzaklara taşıyan bir kaplumbağa yaşıyor içimde.
Yükte ağır pahada hafif şiirler yazıyorum heceleyerek.
Ben bu yolda ü şü yo rum diyorum ve tüm karşılaştığım diyaloglar “şükret haline” diyor yüksek sesle.
Diyalektik gülüşler çarpıyor yüzüme ki yüzüm her seferinde yarım yamalak bir gamze asıyor elmacık kemiklerime.
Beklerim elbet kıpırdamam bir yere
Tren geçmiyor diye raylar sökülür mü yerinden
Gemi geçmiyor diye
Kuruyan deniz gördün mü hiç?
Bir deli konçertosundan çıkıyorum her sabah ve oraya işlenmiş bir harf oluyor parmaklarım
Dik bir merdiveni çıkıyor aklım
Durup durup soluklanıyorum herkesin yüzünde
Yüzüm; cama çarpan bir yağmur damlası
Bir sır gibi çözülüyoruz birbirimizden ve bu sırrı yalnızca ikimiz biliyoruz.
Sana bir şarkı bırakacağım ve bir şişe kırmızı şarap. Başucuna şiirler... Mütemadiyen her sabah bir şizofren uyandıracak seni. Bir kitapta okumuştum. ''Başlayan şeyler biter, ben seni sevmeye başlamadım ki'' diyordu.
Uzun uzun susuyorum oysa. Dans ediyorum, gülüyorum, şehirlerden geçiyorum, biletimi çiğniyorum, otobüslere küsüyorum. Yetmiyor buna eşlik ediyorsun. Birlikte küsüyoruz.
Birbirimize inanmakla başlayacaktı her şey. Sonra tek tek barışacaktık... Tek tek.
Sahi, biz seninle dans bile edemedik değil mi?
Sana bu şiiri karşılaştığımız dizeden yalın ayak yürüyerek yazıyorum.
Sana ayaklarıma batan imgelerin acısıyla yazıyorum.
Ki buna şiir denirse...
Ellerimi doğradığım bir gecenin sabahından, gülüşümü aldığın kutuptan yazıyorum
Ki kimsede fazla güneş yok
Sen bilme, sen anlama, sen uyu...
Gülümseyin yazıyorum bayım...
Kaç kez söyledim, benim kalbim bir enkaz kaldırma çalışmasından çıkan eski bir daktilo. İlle de arama kurtarma çalışmalarına katılacağım diyorsanız fosforlu yeleğinizi giyinin. Üşütmeyin ve terlemeyin sakın. Pes etmeyin mutlak bir canlı hücre bulursunuz dilimin altındaki baklalardan.
Aşırı his kaybından ölen caddelerde gezineceğiz. Ve el ele gezen ölüler arasında çay içeceğiz boğazımızdaki düğüme karşı. Hazırlıklı olmalısınız. Korkmayın ve şaşırmayın sakın. Herkes birbirinden aynı toksini alacak. Alacak verecek kalmayınca masa örtüleri 90 derecede yıkanacak. Lekesi çıkmayacak sözlerin. Ama olsun siz yine de susmayın.
Ne sanmıştınız? Çeşit çeşit çiçek topluyorsunuz diye kokularının gitmeyeceğini mi? Hepsini aynı anda toplamamayı deneyin...
Ha, bana gelince; Ben çiçek değilim. Ben o kırılan vazoyum.
Ağızlarında bunca yalan varken nasıl da gülümseyebiliyorlar değil mi? Nedense hepsi de çok gerçekçi fırçalamış dişlerini. Naneli sakızlar ve düzensiz toplanmış saçlarıyla tebessüm eden kadınlar mesela. ''Dün gece bir mezarlıkta uyudum fakat her şeye rağmen gülümsüyorum'' diyorlar. ''Yanımdaki cellat da akşam için urgan hazırlıyor''
Yaşadığım her mevsim kışa dönüyor içimde.
İçimdeki tipi ağzımdaki kuşlarla göç ediyor başka başka yerlere.
Her söz kendini inkâr eden bir tüy gibi çıkıyor
Sanki hiç benden çıkıp hiç kimseye ulaşmamış gibi.
Herkesin ağzında bir mayın tarlası…
Her şey bir sokak çocuğunun elini cebine sokabildiği kadar boş. Öznesi olmayan cümleler gibi değersiz ve senin n'aber soruna iyilik dediğim kadar yalan...
Ayak bastığım her metrekareye bir miktar daha ben düşüyor. İçimde kimliğini yitirmiş bir mülteci… Kalbime giden yola kim mayın döşedi bilmiyorum. Kendime her gelişimde paramparçayım. Kalbim ki en işlek caddedir sana. Fakat sen korkma yüzün benim en yakın tanıdığım.
Acemi bir ressama karakalem cizdirmişiz kendimizi. Siyahı sevişimiz bundan. Bana yolunu yarılamış tebessümlerle gelme ağrılarımı gamzene sığdıramıyorum. Kıvrılmak yetmiyor, kendimi kırmam gerek ki ben kırılınca kendi ses tellerimi kesiyorum.
Başıma büyük bir ağrı gibi saplanıyor cümleler. Arsız tekrarlar bulaşıyor sesimize. Fakat endişe etme sana tüm moral bozukluklarımla güzel harfler satın aldım. Saçmalar mısın benimle?
üç beş söz arasına gizlenmiş iskeletler
eminim beni ele verecek bir sürü kalıntı bulunacak
gecenin körüne aldanıp siyaha kırmızı çalmışlığım vardır
yağmur yüzüme çarpıp rimelimi akıtınca solgun gökyüzü ayyuka çıkar
bir kainat boğulur gri bir serzenişle
bol iyotlu bir repliğe uzatırım dilimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!