Dilek Çınarı: Şiiri - Akın Akça

Dilek Çınarı: Tuhafça(sına): bir öz, kıs(s) a yarı/masal (ama yarım/asal, yani niceliği azca ama niteliği çok)
--

İlgili-pek sevgili arkadaş, 'muhatap' denir:
gelmiş: 'merhaba' etmiş
'bak, başka güzellikler de var',
arkadaşına hatırlatmış; sonra,
yorum aldıkça, hiç altta da kalır mı;
(gururuyla kendine yetermiş ya
ama o buna da kanmazmış;
karşısından gördüğü hareketin ardından,
hep de sebepleri araştırıp durur)
gelmiş yazmış kutucuğa, gitmiş şiirler yazmış;
demiş de dediklerini böyle
yine de bitirememiş, buna şaşmış
içindekileri yansıtmaya uğraşıyormuş.

Çiçekler açmış, nice kışlar da geçmiş.
Derken, o Dilek Ağacı bazen ağlamış,
nadiren sırıtmaya çalışmış; çokça ise mutlu, gülmüş.
Hep beklemiş, ama hep konuşmuş; hiç susmamış.
Hep, baharlar böyle gelmiş

Bir gün evin çatısı çatırdamış
yazın bastıran sağanağında
birinin kırk ikindilerin.
(Aslında, hep, her gün, çatırdadı sanırmış)
Hoş, kırk ikindi bu, (pek) tahmin edilmez
40 kere geldiğinden dolayı 41.de ne yapacağı...
: Masadaki saksı korkudan (korudan) yere düşmüş
Edindiklerinden dolayı
tepetaklak masaya yuvarlanmış; ama, yani
yeniden gerisin geri -yerden yukarıya.
Çünkü bu yuvarlanmak, aslında masaya çıkmak.
Vefa duygusu, bilir mi; empati ve hayatın silgisi?
Ne güzel; bilirse,
hepten kalır, hiç de gitmez.

Dışarıdaki, orman-ev`in önündeki
çınar içeri girmiş sevinç ile o gün, işte -
topraktaki saksının yanı başına:
O gün bugündür dilekler çınarlara
talep ediliyor bir sunak -iki göz bedenin
tek bir istekteki mürüvvetine. İnsan
böylelikle, yurdunu, bağını bahçesini
unutmadan şence cıvıldamasını sürdürüyor.

akın akça

Dilek şiirdaşıma teşekkür ederim güzel, yapıcı katılımları için.
bir atıfla karışık, ayrc. sevgi/liye de gelişen şiir (çınar meselesi)
sevgiler dilerim