dokunmasalar ağlayacağım
kabuslar görerek uyanıyorum kaç gecedir
ben olamazsam yanında kalk suyu aç
anlat rahatlarsın derdi annem
G ö l g e o y u n u n d a n …
acının kaburga kemiğinden yaratılmıştı aşk
ne kadar gerçek olabilirdi yaralamayan bir sevda masalı...
kendimi sakladığım kabuğu kırdım
Tutsam şimdi hayatı boşaltsam
kalpten kalbe nakliyat var mıdır
tüm kırılmışlıklarımı taşıyacak...
kaptan en yakın yalnızlığa çek!
En umulduk yerde
sen yanımda olmalıydın...
kırkikindi vakitlerinde
yitik hüznüyle bulutların
hayallerimizin tuzu aşıma
Büyümeye umut vardı, küçüktük...
küçükken daha soylu, büyüktü yaşamak
büyüdükçe küçüldü sınırlar..
başlangıç çizgisiyle göbek bağımızı kopardık
Hep çok sevdiğinizi söylediniz, hep... Sözcükler arasina sığdırdınız yaşanası duyguları. Sahi bunu nasil başardınız?
Bilemediniz! Doğduğunuz gün başlamıştı ölüme yolculuğunuz. ilk başlarda soğuktu hayat denilen sona yaklaştıkca ısınırdınız.
Pusla örtülmüş Ekim akşamında mumlarımı yaktınız, aydınlandı soğuk duvarlarım. Bir santranç tahtasına usulca düştüğünde yüreğim, oyun bitmesin sürsün istedim; şah yanımdaydi mat diyemedim. Kızılca kıyamet alacasında kirpiklerimden vurduğunuzda toprak kokuyordu teniniz, sonbahar tüttü ruhum. Martıların kanadından düşkıranlar koparken ses etmedi çocukluğum, izledi; düştük kelimelerde/n...
Ben bavuluma sığdıramadiklarımı sırtlanırdım, alışıktım gitmelere ki gitmeliydim. Siz tüm acıları kağıttan uçaklara çizdiniz. Ne sandınız? Rüzgarın yönünü değiştiremezdiniz. ilkel bir silah gibiydi fırlattıklarınız; uzaklaştı sandığınızda gelip yine bizi vuracaklardı. Vurmadılar mı?
hayatı sen/siz doldurmaya gidiyorum
bir güvercin gagasından
hüzünler okumaya...
Eros'un aşkını
Nuh'un gemisine yüklüyorum
saklıyorum adını canımın parmak uçlarında
sana şiirler yazdığımı kimse bilmeyecek
arsız gidişinde...
hiç anlatmadım sana
yalpalayan dizelerde körelttiğim yağmurları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!