Dilek Akın Şiirleri - Şair Dilek Akın

saklıyorum adını canımın parmak uçlarında
sana şiirler yazdığımı kimse bilmeyecek
arsız gidişinde...

hiç anlatmadım sana
yalpalayan dizelerde körelttiğim yağmurları

kelebekler vardı önce
geceden uçmaya güne
kanat çırpan
gizlice...

yaz dedi tanrı;

' Ne düşünüyorsun Tanrı'm
Tanrı'yı
Ama... Senden başka Tanrı yok
Bir diğer Tanrı olmaması bunu düşünmemem anlamına mı gelir? (!)

Hep çok sevdiğinizi söylediniz, hep... Sözcükler arasina sığdırdınız yaşanası duyguları. Sahi bunu nasil başardınız?
Bilemediniz! Doğduğunuz gün başlamıştı ölüme yolculuğunuz. ilk başlarda soğuktu hayat denilen sona yaklaştıkca ısınırdınız.

Pusla örtülmüş Ekim akşamında mumlarımı yaktınız, aydınlandı soğuk duvarlarım. Bir santranç tahtasına usulca düştüğünde yüreğim, oyun bitmesin sürsün istedim; şah yanımdaydi mat diyemedim. Kızılca kıyamet alacasında kirpiklerimden vurduğunuzda toprak kokuyordu teniniz, sonbahar tüttü ruhum. Martıların kanadından düşkıranlar koparken ses etmedi çocukluğum, izledi; düştük kelimelerde/n...

Ben bavuluma sığdıramadiklarımı sırtlanırdım, alışıktım gitmelere ki gitmeliydim. Siz tüm acıları kağıttan uçaklara çizdiniz. Ne sandınız? Rüzgarın yönünü değiştiremezdiniz. ilkel bir silah gibiydi fırlattıklarınız; uzaklaştı sandığınızda gelip yine bizi vuracaklardı. Vurmadılar mı?

' Bazen bir şiir sadece bir şiir değildir.
Bir ölüden bir ölüye... '


yirmibeşinci mumum da söndü gözyaşı işgali altında
böyle olmaz dedi Tanrı, gülümse biraz

vurur kapıyı, çeker gider zaman / dönmez geri.. h/içten h/içe kırılır sessiz monolog..

I

gözlerimde toplu intiharda yaşlar / tutmuyorum
muazzam hüzün manzaralarına nazır

hafif meşrep yalınlığında yalnızlığın
ve yılgınlığında aşka yenik düşmüş
hüzzam makamı çaresizliğin
dokunup kaçarken teninin her bir güftesine
senfonik bir hüzün çatısı bizi gölgeleyen

G ö l g e o y u n u n d a n …

acının kaburga kemiğinden yaratılmıştı aşk
ne kadar gerçek olabilirdi yaralamayan bir sevda masalı...

kendimi sakladığım kabuğu kırdım

Bir duaydı (h) içimden taşanlar,
dudaklarıma işlemeyen mühr-ü sihrinde…


çıkmaz bir duvar önümde zaman
uçsuz bucaksız bir sevda direnişinde

' Şiir yolunu bulur üstad... '



Antika sızılarımı açık arttırmaya çıkardım
üç kuruşluk gerçekleri paha biçilmez yalanlarla örtbas ettiler