Gel haydi
Işığım ol benim
Karanlık dünyamı aydınlat
Senin gölgen olayım
Işığın içimi ısıtsın
Hayat denen acımasız
Bir dünyanın içindeyiz
Ne umutlar besleriz
Ama ne yazık ki bazıları
İste sekte gerçek olmaz
Gözlerden inen iki damla yaş
Bahçende gül olsam
Renk renk açan gonca olsam
Ellerinle bakıp büyütürmüşün
Sularmısın solmasın diye
Sevgini veririmisin bana
Neden mutluluğu hak etmiyorum
Neden sevdiklerimi üzüyorum
Neden kendimi yanlış anlatıyorum
Bir bile bilsem
Sevdiklerimi çok kıskanıyorum
Hey be diyordu yaşlı amcam
Şu yaban mersinleri arasında
Bacaklarını dalayan eşek dikenlerine
Çalılıklara aldırmadan
Oynarlardı zevkle bağırış, çağırış
Köyde bir öğretmenim tek başıma
Camdan dışarı bakarım sessizce
Sıra sıra dağlar, kimi yeşilliklerle dolu
Kimiyse çıplak, topraksız öksüz gibi
Ovalar yeşillikler içinde öyle güzel ki
Bir okyanus düşün masmavi
Baktıkça huzur bulursun orda
Seni kendine çeker delicesine
Kaybolursun maviliklerde
Bir çöl düşün sıcak ve kum
Gözlerine baktıkça
Doğanın renklerini görüyorum
Yosun gözlerin deli etti beni
Bir çok yeşil gördüm ama
Senin yosun gözlerini görmedim
Kader deyip geçme
İnsan kaderini kendi çizemez
Doğarken yazılmıştır
Kimi mutlu bir hayat sürer
Kimi mutsuz bir hayat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!