Rüyalar gerçek olsa
Hayat ne güzel olurdu
Herkes mutlu ve mesut
Sevdiğinin yanında
Bir gün gelecek diye
Hayat bu kime ne getireceği belli olmaz
Mutluyken mutsuzluğu tadarsın
Ne olduğunu anlamadan
Bilemezsin insanların duygularını
Çünkü dürüstlük kalmamış bu alemde
Sen benim hayatımın
En güzel şeyisin
Mutluluğu buldum seninle
Ve güldüm
Benden o kadar uzaktasın ki
Bir gün daha bitiyor
Ben yine yalnız kederli
Akşamın soğuk yüzü vuruyor
Buz tutmuş camlar
Dışarısı gözükmüyor
Bir goncayım dalında açmamış
Güllerin içinde belkide en güzeli
Ömrüm ne kadar sürer bilemem
Sevgiyle açar eşsiz bir gül olurum
Yada zalim bir el koparıp atar
Güzelliğime mi yanayım zalim elemi
Doğanın güzelliği
Dün yeşilliklerle bakıyordun bana
Ağaçların sarı yeşil renklerde ahenkli
Bir masal dünyası gibiydin
Bu gün ise bembeyaz
Hayat denen bir dünyanın içindeyiz
Neler saklı bu dünyada kimse bilmez
Kimi mutlu kimi mutsuz
Kimi elindekinin değerini bilmez
Harcar gider sonradan pişman olur
Hasretlik zor gelir insana
İçin içne sığmaz, boğulursun
Kaybolursun kendi içinde
Dışarıda yağmur cama vururken
Sen bakarsın sessizce
Sıra sıra dağlar ulu ve heybetli
Başını kaldırmış göğe doğru
Öyle ihtişamlı bir duruşu var ki
Sanki dünyayı ben yarattım dercesine
Üstündeki taşı toprağı
Aşkların en güzeli
Delicesine sevmektir
Seni bir kerecik bile
Uzaktan görmektir
Aramızda engeller olsa da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!