Dilek Ağacı Şiiri - Chn Taş

Cihan, bir rüzgar gibi savrulurken yeryüzünde,
Rojin, bir yıldız gibi kaybolur karanlıkta.
İki kalp bir araya gelir, sessizce bekler,
Bir dilek ağacının altında, her şey yeniden başlar.

Cihan, gözlerinde yıkılmayan bir tufan,
Rojin, içinde kaybolan bir aşkın yankısı.
Ve orada, dilek ağacının soğuk gölgesinde,
Bir fısıltı yükselir gecenin derinliğinden.

"Benim dileğim," der, "sadece seni bulmak rojin,
Gözlerinde kaybolmak, ellerinde yeniden doğmak."
Rojin, derin bir iç çekişle yanıtlar,
"Benim dileğimse, bir dünyayı seninle yaşamak."

Bir yaprak düşer, toprağa doğru usulca,
Ve her düşüş, bir ömrün sonu, bir ömrün başıdır.
Rüzgar dans eder, dilekler havada kaybolur,
Bir adım daha atılır, geçmişin yükü düşer.

Cihan, gözlerinde yılların izini taşırken,
Rojin, kalbinde kaybolan bir huzur arar.
Ve o an, dilek ağacının dallarında,
Tüm dünya susar, sadece umut konuşur.

Gökten bir ışık süzüldü, gözlerinde bir parıltı,
Bir dilek, iki kalp, bir ömre bedel oldu.
Dilek ağacının altında, bir hayat yeniden yazılır,
Cihan ve Rojin’in dileği, sonsuzluğa dokunur.