Gecenin karanlığında bir fısıltı gibi, bir ırmak gibi aktı geldi
Sonsuzluğu dolduracak bir ışık gibi, iki gözü baktı gözlerime.
Bin yıllık bir kuraklığın, çoraklığında yüreğim ilk defa titredi
Gecenin karanlığında! Ah Altan, ah bir yıldız önüne düşüverdi.
Titremesin, kalbine girmesin, bırak! Ne kaldı sana bu kavgadan
Yolun ne başı ne ortası senin için, şems ile bekliyor sonunda.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta