Gecenin karanlığında bir fısıltı gibi, bir ırmak gibi aktı geldi
Sonsuzluğu dolduracak bir ışık gibi, iki gözü baktı gözlerime.
Bin yıllık bir kuraklığın, çoraklığında yüreğim ilk defa titredi
Gecenin karanlığında! Ah Altan, ah bir yıldız önüne düşüverdi.
Titremesin, kalbine girmesin, bırak! Ne kaldı sana bu kavgadan
Yolun ne başı ne ortası senin için, şems ile bekliyor sonunda.
Artık bir masal gibi okursun, yum gözlerini hayata bakmadan
Bir ahın olsun bu kaldırımda, senindir o! Dileğin olsun sonsuzluğa.
Kayıt Tarihi : 23.11.2013 17:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!