Dile Sus Düşer Şiiri - Bülent Baysal

**DİLE SUS DÜŞER **

Yaşandı da bitti dersem inanma
Her yaşanmışlığın bir izi vardır
Kapansada yara acıtmaz sanma
Sığmazsın cihana dünyalar dardır.

Dile sus düşer de gönle yaygara
Vuslat kapısında yazılan kara
Bir ala Ceylan'ın açtığı yara
Engin dağ başında erimez kardır

Serseri ömrümde sona beş kala
Solumun sızısı sen vur parçala
Diyar diyar dolaş kendin parala
Külünü savuran kıyılmaz yardır

İncitirim diye dönüpte bakmam
Özlemin narında yanar da yakmam
Pınar olsam kurur kapından akmam
Hasrete her akşam sözümüz vardır

Farzet ki kalmadı dünden bir eser
Gül açmaz şu bağda bülbül ne gezer
Dokunsan yaraya taşar dert sızar
Bülbüle her nefes ah ile zardır

Mahcemal şavkından nuru süzülür
Her gece sil baştan adı yazılır
İlmek ilmek gönle sevda kazılır
Meftunum gözlere, hayali kârdır

Es deli rüzgar es gönül yaralı
Sanma ki dağlardır derdim sıralı
O nazlı Ceylan'ı avcı vuralı
En büyük kahırdır, bu bize ardır.

Bülent Baysal