Selamünaleyküm can, iki bin on sene,*
On yedi Eylül Cuma, dua buyur yine.*
**
Övme aman ne olur, saten pek kibirli,*
Medhe hiç dayanamaz, nefse çok zehirli,*
**
İltifat pek şişirir, hep yüksekten uçar,*
Yüksek uçan pek düşer, şer nefsimden naçar.*
**
Burnu havada gezer, kuyruk desen dimdik,*
Nefse paye verme can, gönlüm delik deşik.*
**
Pohpohlama şu nefsi, bak başıma çıkar,*
Bütün gün inmez serden, dem üstü dem çakar.*
**
Ölüm aklına gelmez, nefse sor polat der,*
Her hazdan bir yol bulur, pek sağlam halat der.*
**
Nice merutlar yıkmış, firavun gark olmuş,*
Evliya nefse galip, şer, hayır fark olmuş.*
**
Nefse aldanma gülüm, eneyi edna bil,*
Rabbin yoluna kul ol, hak Seda senâ bil.*
**
Mefsini yer her daim, aman makam verme,*
Alnını secdeye koy, zevkine kâm serme.*
**
Aşık Uslu bir fakir, Hak yolunda zâkir,*
“Edep ya Hû” der inler, dilde şükür ol şakir.*
**
Aşık Uslu 6.09.2010–22:17 Samsun
Zübeyir Güngör Uslu
Kayıt Tarihi : 16.9.2010 23:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir dostun bizi çok övmesine bir cevaben...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!