İçimden atamadığım bir hayalin peşinde
Yıkılmış binlerce kez yerinden,yeniden diriltmek için.
Umudun kıyısındadır şimdi bir yalnızlık;
Şimdi ben gidersem...
Sızlar mı acaba,
Kapladığı yer boşluğumun?
Neden diye sormak faydasız,
Ya da nasıl her zaman
Tüm yollar sana çıkıyor.
Gittiğim yer.. geldiğim yerle aynı
Çözemiyorum.
Aşk olmuştu elbet bir yerlerde birileri;
Bendim aşık olan.. sendeki sen farklıydı işte aslında
Herkese dair olan..senden
Bir tek benim görebileceğim sen
Aslında ne o kadar özel ne de önemliydin
Sana dair verdiğim anlamlar olmadan.
Yeni bir güne başlamak her gün,
Ve her gün de yeni umutlar bugüne dair
İçinde hep senden bir şeyler olması.
İki kişiliktir artık yaşamak
Her şey biraz da sana dairdir
Ne kadar uğraşsam boş
Nafiledir artık unutmak denen şey
Yaşamak denen boşluk:
Her geçen gün çevreliyor benliğimi
Yalnız..soğuk ve tutsak
Kanayan bir toprak gibi huzursuzluğum
Bir depremden kalan yıkım kadar
Vurucu..
Karanlıkta el yordamı ilerlemek şimdi,
Yarınlar artık cok geride kaldı..
Gövdemin üzerinde bir başım var..
Bazen.
Düşünürsem var,
Düşünmezsem yok.
Bölük pörçük hatırladığım puslu bir hatırada kalmasın
Evhamlarımın arasına karışmış senden kalan soğukluk
Bazen içimi ürpetiyor, rüzgardandır diyorum.
Olgunlaştıran acılardandı seninkisi
Geriye ondan özlemin kalmadı;
aşk son bulunca heryer karanlık,
boşlukta körkütük yürümektir bana yaşam
sensiz
her kelime her hecemin anlamıysan
sözcükler bomboş kalacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!