Dilara Şeşen Şiirleri - Şair Dilara Şeşen

Susuyorum bazen sen susma dedikçe bana..anlat diyorsun bazen üşenerek dalmalarımdan. Ben yakıyorum sonra sigaramı, senin o ürkek telaşını ve sorularını içime çekiyorum bana dair..
Susuyorsun diyorsun..
Sevgi sözcükleri söylemiyorum o gözlerindeki en parlak zamanlarında, konuları değişiyorsun aşka dair, ‘’kalpsizsin diyorsun bana’’ o usulca haykırışlarında…Oysa ki gitmek hiç de zor gelmemişti senden önce.

Gecenin pusu düşerken kayıp şehirlerime, sokak aralarında aramıştım ben seni amaçsızca kendim bile bilmeden..
En ağır küfürlerin söylendiği caddelerden geçip ruhların satılığa çıktığı mezarlıklardan arkama bakmadan geçmiştim denize doğru. Ve sabahın ilk dalgası seni kıyıya vuruken, bendim sessizce kalbinin kadavrasını avuçlarıma alan..

Yerin yedi gunde yaratılmasından sonra..
...ilk nefes üflendiğinde ilk bedene...
Gözlerini açtı o an ruhunu hissetti..
..Savaşları gördü..yıkımları...
Fakat hep bir yeniden doğuş vardı......
..Küllerinden doğmuştu hep yeniden anka kuşu...

Durdum her günkü yolumdan giderken köşede
Kaldırım taşlarından biri eksikti
Biri eksikti diyorum çünkü benim ben
Hergün dizen taşları eksik olan kaldırımlara..
Göz kararı el çabukluğu
Kimse anlamaz işte yürüdüğünüz tüm yollar benim,

Şimdi geldiğimde tüm gitmelerimi silmiş olacağım..
Ama demek değildir bu sendeyim sonsuza dek,
Bil ki sadece seni sevidiğimden geldim.
...Bu gelişim...

Acı çekmek mi varmış kader..çekeceğim..

Ruhum yerine hisettiğim
Ağladığım, güldüğüm;
Hayattan bile çok yaşanan...

Bir öpsem ikincisinin hatrının kaldığı
İkincisi olunca üçüncüsünün..

Seni düşünmek..
İçimi ısıtan bir duygu..
Yüzümde bir gülümseme...
Seni görünce..

Her yer karanlıkta olsa

Ne dün vardı ne bugün
Yarın içinde bir yerdeyim şimdi
Hayal bile edemediğim gibiydi yaşamak
Her zaman nefesimi kesen bir macera..

Gözyaşlarımda oldu sevinçlerim kadar,

Fakat gece bile parlaktı bu sokaklarda,
Yüzlerce katta binlerce ampül yanıyordu beynimde,
Gözlerim kamaşıyordu kapalıyken de.

Aldığım haplar, saydım bitmiyordu sokaktan geçen insanlar,
Neden deli dediler sonra

ne yüzler gördüm gerçi yoktular
suretleri birer gölge geçip giden hayalimden..
bir sen gerçektin baktın içlerinden..

kalbim bir kuş gibi ellerinde şimdi
bir o kadar sıcak ve kırılgan,

söyle sen olmazsam kaybedecek neyim kalır? ?
sevgisiz..aşksız..
sensiz işte ağlar gibi herşey
o kadar yağdı ki..yeter gel...
yeter gel...kal..bende kal...yeter...
hadi vursun yüzüme damlalar...