Kara lastik ayakkabılarla karlar üzerinde çorapsız yürüyordu Dilan
Soğuktan kıpkırmızı olmuş ayaklarla
Soğuk ruhuna işlemişken
Çaresizliğin doruklarında titreyerek yol alırken
Bu kader bir gün bize de gülecek mi diye soruyordu kendi kendine
Evde beş kardeş
Katıksız ekmek bazen olursa peynir
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta