Dil Yarası, Şiiri - Çağdaş Öztürk

Nüfusunun %99’u Müslüman olan bir ülke burası
Lakin iyi değildir çoğumuzun İslamiyet’le arası.

Hile-i şer’iye iyi değildir başkası için değilse
Hem hiledir hem şerdir herkes önünde de eğilse.

İnsanın parasının çok olması için cömert olması gerek
Çünkü onlar severek verirler, verdikçe artacağını bilerek.

Dinden imandan bahsediyorum ya, öyleyse gericiyim
Deliyim, serseriyim! Onlar ölü ben diriyim…

Ah be dilim!
Ne geldiyse başıma senin yüzünden geldi;
Zamana uymakta zorladık sayende.
Susmaya “altın” demişlerdi oysa büyükler
Susmama hakkını kullandın sen hep nedense.
“Sözün söylenmeyecek olanı da nedir?
Gerçek söyleniyor ve bu birilerine batıyorsa
Bırak batsın! Zaten hak edilmiştir;
Layık olmayana iltifat zaten sakat!
Gıybet, dedikodu, yalan ve iftira yasak
İnsanlığımızın gereğidir sır saklamak
Ne kaldı ki geriye söylenmeyecek?
Ben konuşurum.” diye diye
Sermayeyi yüklettin kediye;
Eşek kadardı kedi! Sermaye başkalarına hediye!

Ah dilim ah!
Senin yüzünden bağlı kaldı bak elim kolum,
Dediğinin adamı bağladığını hiç bilmedin;
Ali’nin külahını Veli’ye giydiremedim.
Gerçi sözünde durmak bir garip kavram oldu dünden kalan
Çoğumuzun sözü ya yalan ya dolan;
Sen düzgün ve ok gibi çıkan sözleri sevdin hep; mesela:
“Bildiğini söylemek, bilmediğinde susmaktır muteber olan.”
Sözü senin laflarındandır senden sık duyulan.
“Tutamayacağın sözü verme! ” dediler diye
Sermayeyi yükledin kediye;
Sokak kedisi! Sermaye başkalarına hediye!

Kediler! Sermayemi yediler!
Dostları arasında ne havası olmuştur ilk kedinin; değil mi?
Bedava sirke baldan tatlı!

Neden yüzleri kara bazı insanların?
Çünkü söz namustur
Namussuzluk yüzde istir;
Sil sil çıkmaz!
“Güneşte çok kalmışım
Biraz fazla yanmışım! ”
Savunmasıyla kandırıyor kendini bak seninki!