Dil Yarası Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Deli gönlüm ne ağlarsın,dünyanın hallerinden.
Bilmez misin dilin her derdi,kem sözlerinden.
Omuzlarındaki yükler,dertli dünya terlerinden.
Yaralandın dilden gönül,hep sözün yüzünden.

Söyle gönül,sustuğun yerlerde sözler mi biter.
Her sözün bittiği yerde,ağlama benden beter.
Seven gönül ağlarken,dertler nasıl sefa sürer.
Dil yarasına bakar gönül,hep sesin yüzünden.

Eşkiyanın dilinde,sözlerini duydum kükrerken.
Seni aradım gönül,dağlarında yalnız gezerken.
Sardım dil yarasını,hırçın rüzgarlarda eserken.
Aşkından esti yine gönül,hep derdin yüzünden.

Döner bu dünya,yürü sen gölgelerin peşinden.
Karanlık çökse de yürü,aşkta asla üzülmeden.
Yürürken seyret sıra dağları,ardın sıra gelirken.
Dağıttın bulutlarını gönül,hep bu telaş yüzünden.