Dil'lenen Can III Şiiri - Mesut Tütüncüler

mesut al kalemi eline.
okuyan olur ümidiyle.
yaz yine yaz bildiğince.
mesutça bir can dillendi.

mesut sevdalanmış derler.
sevgisizler, dellenmiş der.
mesut halini bilmez n’eder.
mesutça bir can dillendi.

mesut susar, kalbi ağlar.
bir kuş var, kanadını çırpar.
ağla ağla belki de uçar.
mesutça bir can dillendi.

mesut dur etme eyleme.
aklından geçeni söyleme.
dili kilit vur batıl deme.
mesutça bir can dillendi.

mesuta derler "doğru musun"
burnu yere sürtülür kulun.
vav bilmez, elif nasıl dursun.
mesutça bir can dillendi.

mesut kendi halinde garip.
ne mala ne toprağa talip.
çaresiz bir derde mustarip.
mesutça bir can dillendi.

mesut hep bulutta yaşar.
yaşamdan kasıt yağmur toplar.
çisil çisil gönüllere atar.
mesutça bir can dillendi.

mesut söyler, kendisi dinler.
kalem yazdıkça kalbi titrer.
üşüme bir gün sayfa biter.
bir can daha sonsuzluğa erer.
mesutça bir can dillendi.