Dil Düztaban Gizince Şiiri - Ali Tekmil

sümbülüm
serin yerlere ser gözlerini
ki, yazımın çağanoz mavisinden kalan
ve acı ortaylarına dek senin olan
renk beğensin düş dalımın goncası

bileyim
gülüşünün hangi hali şiire pusu
döşündeki hangi benek
döndüğüme güz görümlüğü
anlayıp ağarayım

buralarda bir ağustos
bir cehennem düğünü
günü davul
gece zurna
gerdek diye girdiğimiz
gömütlüğe güverte
ne gök kucakları
ne sinir çizgileri
mağma huylu bir kasırga
yarını burnunda hamilesi ateşin
nikahımıza sızmıştır
ömrümüze en ekabir artık- döğer

sümbülüm
eşkin güzlere ver eteğini
şimdilerde bütün imdat kollarım kırık
hangi düş’ü tuşlarım ki melamin ellerimle
bin ağıtlı aryasında bin perde
tuz gölünden ay devşirme benimki

bilmez misin
gözlerinin girilmezi az ömrümün terkisi
kirpiğinin gidilmezi dallarıma gök ova
deri değiştirdiğim yerleri güz yeline sal artık
sal ki ay batımlı özlemine günaydın olsun
sal ki
tez aparsın Düş Dağı’mın Anka’sı

Ali Tekmil / 21.08.2008