Bahar yağmuru gibi düşmüştün, solan gül tenime
Can suyu vermiştin sanki kuruyan köklerime
Canıma can olmuştun, sessizliğime ses
Bu bedenimde sendin aldığım tek nefes
Bozdurmuştun sevda için edilen yeminleri
Sevmem demiştim artık kimseleri
Vuslatı beklerken vurdun ayrılık kilidi
Adını zikreden dil dertli, gönül dertli
Rüzgârla yolladım, sevdamı duya
Hasretim anlatsın, o selvi boya
Ayrılık acısı sinmişse suya
İçmenin hesabı, var mı dünyada…
Ağlattın biçare, dertli gönlümü
Bıraktın tuttuğum sıcak elimi
Unuttun gönülde açan gülümü
Geçmenin hesabı, var mı dünyada…
Sevmek zormuş, kolay sandım
Her dediğin söze kandım
Firak ateşinde yandım
Yakmanın hesabı, var mı dünyada…
Yeşil gözlere hüzün değdi
Hasret rüzgârına boyun eğdi
Çekilen acının var mı bedeli
Söyleyen dil dertli, gönül dertli
09-12-2011
EMİNE ŞAFAK 1
Emine ŞafakKayıt Tarihi : 9.12.2011 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
