tükürmüş tanrılar doğururken,
katli... bir içimlik, soylu sevda
örselenmiş ikra(m)
ömür tuz serper bozkıra
parmaklar kısa, erimi az döşe
kılıç kını sergi kızıl bağda
körpe adım irkilir seyrinde
aç bırakır duvar, depreşir aş
yemlenir rahmi kumdan kalelere
perdahlanır çöl kadını
ölüm ağacı durur meyveye
üç taş, üç elma, bir düş doğurur
iri eller sepet örer kirden
ateşle sulanmış ıslaklığı
lime lime iç sızar gece/lik
gülbahar arınır gündönümünde
zırnık dirilir adamlıkta
su izi çıldırmış ikliminde
öykünür nağme öpülmeye
ezilir taş yalan döşekte
korkuluk öter saatinde guguk
ilk/ele is bulaşır
yaşmak yel tutar ipeğine
dikeni dokur kadınlık
pul kaplı kitre oynar
kanırtır nü boyalı gölge
Son seviş, son gülüş sirkelenir küpe…
Acemi Kalemler Edebiyat Sayı 25, Ocak-Şubat 2020
Esra Erdoğdu
Kayıt Tarihi : 9.1.2008 11:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esra Erdoğdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/09/dil-buran.jpg)
yaşmak yel tutar ipeğine
dikeni dokur kadınlık '
Dokur mu dokur, dikende gül'ü okur kadınlık...
kanırtır nü boyalı gölge
Son seviş, son gülüş sirkelenir küpe…
çok harikaydı çok................saygılar
TÜM YORUMLAR (2)