Dil Bilmez Yol Bilmezim Şiiri - Metin Keleş

Dil bilmez yol bilmezim
Akarsuların serinliği tenim
Vakitlerden bir akşam mı hasretim
Yoksa sabahın seher vakti
memleketim mi?
Boğazım düğüm düğüm
Göğsümde ağır bir enfeksiyon
Ölüler kalkmış mezarlardan
Diriler ağır uykularda ölü
Toprağa tohum çiçeklere su
Savaşa ve barbarlığa sitem
çocuklara vitamin
Yoksulluğa bir umut
Barışa ve sevgiye amin...

Dil bilmez yol bilmezim
Yüreğim kuru bir sonbahar
Bir bulut mudur gözlerim
Yanağım sulak bir yayladır şimdi
Ellerim cebimde düşlerim ıssız
Kimsesizim nice zamandır
Bir muhabbet kuşum var dilsiz
Kulaklarımda uğultular ve sesler
Kara haber tez duyulur diyorlar
Kimler yetim kalmış kimbilir sılasında
Anlıyorum ki ilk insandan bugüne
Herkes yetim ve kimsesiz
Dünya mavi bir gemi okyanuslarda
Zamansa geniş bir vasıtadır
Alır götürür ve süpürür ömrümüzü
Geride şiirler geride anılarımız
Kalır bir yerlerde ismimiz
Ve bir kaç albüm sayfasında cismimiz
Dil bilmez yol bilmezim
Gün olur silinir ayak izimiz....