Dikkat karanfil çıkabilir

çok iyi... bu durduğum masada
içimde Sarıyer'in gölgesi
serin, tenha, eskici
görüyorum deneyerek
p harfindeki olup biteni
toprak kadar yakın toprak
kadar uzak kalan
hep öteki
daha öteki sonsuzluğa doğru
elinden yaptığı beyaz kağıda
bir bakıma çölde susuzluğu yazan
görüyorum zamanı gelene kadar
mükemmel... bu oturduğum sandalyede
yanımda denizin gölgesi
......................- çünkü onun gölgesidir yalnızlığımı azaltan
......................- bir yol çıksa karşıma, yolu azaltan
ağaçların kokusu burnumdan gitmiyor

gözlerim de bu gördüğümü görmeli diyorum
harikulade... bu durduğum melodide
yanımda bir tepe
ve kendisinden yapılmış bir çok şey
...................- rahat bir şeyler gibi kuşanmıştım
...................- dışından içine
...................- ad'ları unutmayı

II.

on dakikaya yeter mi
yetirsem.
alıp gitmeyi, dönüp gitmeyi.
yüz yetmiş santime yedirsem
yer mi?
dünyayı yalnızlık geliştirmiş bu kadar
bu da bir işaret
on beyaz tel saydım. sayıyorum
saysam
tutanaklara geçtim
geçsem
geçer mi
bu durduğum harflenmiş tanımda
yanımda bir ormanın rengi
o bahçenin bana söylediği
.......................- Dikkat karanfil çıkabilir!

III.

hayeller bulunması gereken yerde
taş bulunması gereken
yaşlanınca bir bakıma olmak
olması gereken yerde
hepsini özlemişim
....................- bakalım bu kez ne olacak

Cengiz Orhan

(Heves şiir-eleştri cilt XII Ekim 2006)