.I.
Güvenme! ...
Dikili ağacına.
Unutma ki! ...
Köklerin toprağın içinde...
22.09.05 kabataş
Tülay SustamKayıt Tarihi : 23.9.2005 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dikili ağacına.
Unutma ki! ...
Köklerin toprağın içinde...
neden be tülay'ım?
köklerin ta dibine kadar iniyorsa toprağın,
ayağın sağlam basıyor demektir toprağa... kilitlenmişsindir bir koca çınar gibi yaşama.
dalını yaprağını kolaydır koparmasını bir ağacın
köklersin belki de bir daha vermesin diye filiz
söküp atamazsın ama kökünü ermişse yedi kat altına yerin
ummadığın bir anda yeşeriverir kendiliğinden...
Bu dünyaya kim mekân kurmuş ki, biz kuralım.?
Hep yarın olsun diye, yarını beklemekler.
Ölüm mutlak, kim karşı durmuş ki biz duralım.?
Korku dağları bekler, boşa geçmiş emekler.!
Kenan Mim Eryiğit
..selam ve saygılarımla..
canım kalemine sağlık
fidan
TÜM YORUMLAR (9)