Dikenli Yoldaki Çiçekler Şiiri - Berk Ok ...

Bir çiçek gibi açtın, zorlu toprağın ortasında,
Rüzgârın hırçınında dans ettin, yine de dimdik.
Gözlerin deniz, derin ve anlaşılmaz,
Her damla gözyaşında bir okyanus var gizli.

Karanlık geceler, yıldızsız bir gökyüzü,
Ama sen bir ay gibi doğarsın, her sabah yeniden.
Zulüm, bir gölge gibi peşinde dolaşır,
Ama senin ışığın, karanlığı yener, aydınlatır.

Kırık dökük yollar, çamurla kaplı,
Ama sen bir nehir gibi akar, engelleri aşarak.
Her düşüşte yeniden doğarsın, ateşten bir kuş,
Yeniden uçar, özgürlüğe kanat çırparak.

Adalet, bir bahar rüzgarı gibi eser,
Bir gün tüm haksızlıklar, solgun yapraklar gibi düşecek.
O zaman, göklerde yankılanacak kahkahaların,
Zulüm, geçmişin tozlu raflarında kaybolacak.

Sen, dağların zirvesindeki kar,
Buz gibi sert ama içten bir sıcaklık taşır.
Bir gün gelecek, umutlar filizlenecek,
Ve her kalpte bir bahar, cennete dönüşecek.