Dikenler ve Çiçekler Şiiri - Cevat Çeştepe

bu şiir,
aynı kökten boy veren çiçekler ve dikenlerin kısa hikayesidir…
. . . .
üst üste koyup gece yarısı., en derin olan ile en doğru bakışı
gerdeğe sokmuş bizim sokağın bilgesi., felsefeyi ve mantığı…
fon romantizmin dorukları., renkler pastel ortası aşk kırmızı
lakin döşeğin soyu zifir karanlık., mezhebi kör cehalet olunca..,
doğum sancısı umut için çekilir her zaman ama
doğan., umut olmaz her doğumda...
. ,
/‘yanlış’ kendini en tartışılmaz ‘doğru’ görüyorsa eğer
mümkün mü saymak., bir yanlışın kaç doğru götürdüğünü /
. ,
yani demek istediğim., verilen su can suyu olurken çeliğin
akıbet bazen., kollarının arasından sıyrılıp kaçar niyetin…
bilmez namludaki mermi., ölümü olacağını bütün renklerin
timsah gözyaşlarıyla silinir, güneşin doğurduğu çizgiler..,
karanlığın acı sessizliğinde aydınlığa veda eder
hükmü infaz edilmiş sesler...
. ,
/kime ait olduğunun ne önemi var tetikteki parmağın
namlunun kör gözü..baktığı her yerde sıradan ölüm görürken/
.
.
Cevat Çeştepe-2014/2022
“Çınar gövdesinin kaktüsü”