Diken Kutusu Şiiri - Nil Alaz

Ey Abdülleziz
Saçlarında kır
Aramızda
Güzey
Çilenti kesilmiyor
Acem borusu kulakçığında
Hışır hışır ediyor
Bin Azelya

Tek başınayım
Büyüyorum
Anladım beni
Anlamıyorsun
Her şeyim kem
Tek istediğim
Bir nefeslik kat kat
Dünya şale de
Güzel günler hayalimde
Köşemi bir hayli özledim

Vatan’da
202 nolu odadayım
Yüzde yüz gece yine
Astım nöbetim tuttu
Çok yorgunum canım
Candan yürekten ayrılmıyor

Her şeyin dikine
Dikine hayat
Bil arbede…
Islandı ayaklarım, kuru yerde
Ellerim üşür, koptu kopacak şeytantırnağı
Kuşlar bi başka şakır

Bence ağlamak mutantan
Gönül diken kutusu
Büklümlü talazlı içdonu
Zeban zeban
Kar yağıyor
Ekşimik
ANNE
İncerek iki de bir de
Sandukandan başını kaldırıp vurma

“ Daha fazla çalış da gel” diyor, hocam

Kurşunkalemim var
Ucu da pek açık
Silgi de yokluk
Hicrandan aşkın
Hicrandan yana
Yazmazsam olmaz

Beni hayal
Beni buhurdan yoğ’a yazmışlar
İnadım inat ölmekse dervişçe
Doğru yollar tükenmez
Ne duruyorsun
Yürü be ZEHRA

Pabuçlar eskir,
yenisi alınınca sevinir çocuk

Nil