Benim gibi, yazdıklarım da, yarım kaldı.
Şu hayatta,gülmek,sokagima bile uğramadı.
Çile ile yoğrulmuş, bir hayatdi.
Sevgi, aşk, masallarda güzeldi.
Hiç içmedim, hayatım boyunca.
Ama, ayık gezdiğim, günümde olmadı.
En çok can dediklerim, canımı yaktı.
Kime güvensem, inansam, dünyamı yıktı.
Yazdıklarım, kimini ağlattı,
Kimisi,gülüp geçti.
İstediğim sadece, saygı idi.
Benim istediğim, para pul değildi,tek isteğim dostluktu.
Ne gecelerim, sabah oluyordu,
Ne gündüzlerim de, zaman geçiyordu.
Yüreğimdeki sızı, beni yakıyordu.
Ama kimse görmüyordu, gönül yarami.
Sabrım tükendi, yinede gülüyorum.
Herseye ve herkese rağmen.
Son bir umutla, düştüğüm yerden kalktım.
Dik durmalıyım, tüm acilarıma rağmen, dik durmaliyim.
Kayıt Tarihi : 6.10.2024 12:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!