Dibe vuruş Şiiri - Hakan Erkaya

Kaç uykusuz gece geçti,
Hibe ettim kelimeleri ve sayısız saati,
Altı üstü bilinecek tüm değerleri,
Maddiyat uğruna,verilen kalbi kaybetti.
Güneşim battı tam doğdu derken,
Hayat merdiveni son basamak için çok erken,
Kalbimi sıkıştırıp,gözlerim dolarken,
Üzüldüm içlendim saçlarım ağarırken.
Adımlarım hızlanırken bu karanlık yolda,
Tereddüt etmedim zehirli dikenler batsa da,
Emseler de vampirler tek damla kanım kalmasa da,
Şimdi tüm bedenim karanlığın kanatlarında.
Hiçbir önemi yok kırgınlıkların,
Karşıma çıkıp ardıma bırakılanların,
Hesabı tutulmayan yürek parçacıkların,
İstense de çok zor artık tamiri olmayanların.
Her gün bir damla yaş süzülür bu gözden,
Dinlemediğim her doğru sözden,
Artık aldırmıyorum ayrıldım bu yönden,
Kazanma şansım yok bu zaferden.
Gideceğim uzaklara bir nefes gibi yakın olsam da,
Isınmayacağım büyüdüğüm yuvamda,
Aynada suçlu bir yüz canlandırsam da,
Artık bedenim karanlığın kanatlarında.