Deyyus Şiiri - İsmail Uysal

Dilime yakışmıyor kem söz bilirim amma
Taa ucuna gelmişse,ben ne hakla sus derim
Alenen haksızlık bu demezler mi adama
Gece rüyaya rüya, kabusa kabus derim
Amma gündüz kırk adım yoldan görünür yama
Uluorta kul hakkı yiyene deyyus derim!

Yumurtadan çıkmış da kabuğunu beğenmez
Milleti hor görene ben nasıl mebus derim ?
Kalbinde kuş öldüren insana özgür denmez
Surlarla çevrelenmiş saraya mahpus derim
Yedikçe göbek sardı, yemekle de tükenmez
Devletin malı deniz diyene Deyyus derim!

Karadan ak devşiren insanlar kalabalık
Ben beyazdan sıyrılan beyaza namus derim
Göğe küskün kuşlar var denize küskün balık
Akbabaya güvercin, timsaha yunus derim
Eller, cepler karışık, vampir dolu ortalık
Kanlı ağzı yetime değene Deyyus derim

Dilim hakkı anarken ben ne hakla sus derim
Nefsimin hayra çalan düşüne kabus derim
Hak adına halkını sevene mebus derim
Dil ucuma düşmeyen gerçeğe mapus derim
Şems derim , Rumi derim, olmadı Yunus derim
Adaletle işlenen toprağa namus derim
Vandala namusunu eğene Deyyus derim!