Muttalip muella muhittin necmi nazif necla nurten nefise yok ve yoklar artik…!
Bünyamin yok burhanettin yok burcak yok beyza yok selin yok suna yok tacettin yok veli yok dervis yok derya yok defne yok cemil yok cemile cavidan yok ..
Kacak kayip zangur zungur haram ziyan zevale zül, kuraklasan kesatta yikilan cöken cürüyen köhnede azap veranesi hic bir sartlanmisligini hicbir tepkisel durusa ölcüp tartip sorup sorgulamaksizin kabuklanip sekil ve bicim alan dipsiz tavansiz dönüsü yitirdigi tüm degerleri yerine giyip kusanip örtülüp gömülen..kapi yok esik yok kök yok akran sohbet sorumluluk yok yok söz yok samimiyet yok güven yok yok toplum yok ve daima kusku kaygi gerilim bunalim siddet üstüne siddet artiran arz –talep cinneti besleyip doyurmaya kendinden gecip dünyasindan feragatiyla..
Ekrem yok emine yok mine yok elif yok esat yok ezgi yok elmas yok sükrü yok sami yok süleyman yok sultan yok …
Sündüz de yok salami de yok giyasettin de yok möhübe de yok nurettin de yok nuri de yok nazmiye de yok …
Kendileri olmadiklari gibi etrafina iliskin tanidik bildiklige onur ahlak bilinc hukuk saygi sevgi vicdan akil fikir sadakat konu komsu agac orman dag ova herseyiyle herkes..
Artik yok üseyyin ümmügülsüm durmus zeki zekiye hüsnüye ne mahale ne sokak ne semt ne de fertbasi insan düzenek..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta