Devrime Gebe Şiiri - Adnan Durmaz

yel
geri döndü
tersine esiyor kasırga
sel
geri akıyor
dönüyor götürdüğü ne varsa
öfke
acı
isyan
yara
kan
anacığın gözyaşları
zındanın kara taşları
sel
akıyor kaynağına
yol
geri bakıyor
vazgeçti döndü
iniyor şafağın ovalarına
özlemin gözlerine
bekleyişin ellerine
kanayan türkülere
karanlık
tersine döndü
akşamdan geceye varamadı
devriliverdi alacakaranlık
evriliverdi güneş
dedi ki
şafağa vardığım zaman
yeniden başlayacağım
sonra tekrar yeniden
yeniden
ortalıkta karanlık koymayacağım
neden
neden
neden
baksana dedi güneş
bağırıyor yaşlı vampir
diyor ki-karanlıklar oldukça
kana doymayacağım

bahar geri döndü
tam da kış başlayacakken
yeniden başaklandı tarlalar
dağlardan aşağı bağırdı bahar
bekleyin geliyorum

olmaz dedi karanlığı yapanlar
tersine dönmez devran
olamaz dedi kapitalist yamyamlar
var eden hükümran benim
ve öfkeyle gürledi zaman
susun ulan
devrilen sizin saltanatınız
yetti gayri onca kan onca can
bu zulum bu vahşet bu zından
ben geriye dönmem elbet
devrime gebeyim
devrime gebeyim
doğuracağım
ADNAN DURMAZ
15.09.2013