Devrimdi Şiiri - Bayram Kaya

Devrimler hep mahzundurlar
Yüz döküşünden
Bu yüzden ıslak bakıp
Rahmet gibi yıkar adamı

Mutluluk çağlarının eşiğinde de olunsa
Fırtınalar sıkışır
İhtilaller kopar
Bir devrimin sessiz çığlığında

Karşıtlıktır şeytan
Bir acaba sokar
Korkmaktadır yanlış
Tuzaklar leş (ölüm)
Leşler peş kokar

Çiçeğini açarken gonca
Oluşadır kendisi, sonca
Bir bilinçti ruhu bedayla
Anlam işi, bu olacaktı fedayla
Yok, olup batmadıkça
Ha ağıda kesmiş, ha razısın fonca.

Zaferi tutarken gözlerin
Görkemin ahenginden
Kamaşmadı mı?

Fırtınalar çıkarırsın
İhtilaller kopar içinde
Bir devrimin sesiz çığlığında

Bırak devrimler
Sevgiliye bakar gibi ıslak dursun
Devrimin kalbi küt küt vursun
Duyarsızlık pas tutsa da
Batacak olanı, ağıtınla yursun
Aşılmaz bir arzuyla şuursun

Sen çocuk
Kahpece olan kelekle
Osminyum kadar ağır felekle
Geleceği tutacaksın elinde
Güneş'e sarılırken
Kucakların yanmadı mı?

Her bir çocuk
Güneşi taşıyacak
Güneş
Öbeklerden toplanıyor
Osminyum bulutu ağırlığında
Her bir çocuk
Her bir yerde
Her bir yer
Her bir derde
Nekahet sınmakla
Gün tutar
Baş ve son serde

Zaman tutuşur dimağda
Bedrettin’den
Kemal’e
Aks ediştir gözler
Ne yaştır
Ne de kurudur tuzun (göz yaşı)
Şeytanın ömrü kadar kısa
Kemalin sürekliliğince uzun

17.12.2010

Beda: Burada sosyal toplumsal değişmezlik sanısının, değişirliği anlaması. İnsan kaza ve kaderinin (Tanrı'ca) değişe bilirliği.
Nekahet: Hastalıktan kalkma iyileşme, hastalıktan sonraki durum. Burada değerlendirilmiş olan sağlıklı olanı kitlelere götürmedir.