Devrimcilere Şiiri - Kağan İşçen

ağustos sabahlarına zifiri uyandık
gazete kupürlerinde ölüm haberlerimiz
rüyalarımızı sığdırmak istedik gerçeğe
mevsimsiz göçtük beklemedik didindik
gün yanıklarına gebe rüzgar değirmenleriyiz

usta ormanlarda acemi tuttuk mavzeri
yılmadık arkadaşlığa bilendik anadan üryan
kuşlarımızı almadık kafese göğe serseri
tek tabanca da gezdik olmadık tek tük
kafası üç traşlı kirpikleri yaşlı mı yaşlı
okul zamanlarının sosyal eseriyiz

söylemediğimiz var ilerilere terli
yaktığımız görüş günleriydik mektuplu
bayramlarda eli torbalı şeker toplayan çocuklar
yeni bir evren için yeterli mi yeterli
aşkımızı biledik eşitlik taşında dağ taş yorgan döşek
yorgun ayazların mazgal çiçekleriyiz