... bizim oynadığımız oyun., sadece kendi oyunumuzdu.,
suflörün fısıltıları bir kulağımızdan girip., öbüründen çıkıyordu...
içimizde ateş yürekli bir çocuk doğuyordu., ilk ışıklarında günün
hiç kimseye ait olmayan her yerine., el koyuyorduk yeryüzünün...
başıboş mevsimlerde açan çıban ağaçlarını., kökünden budayarak
yerlerine güneşli çiçekler ekiyorduk., her birini tek-tek koklayarak…
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta