... bizim oynadığımız oyun., sadece kendi oyunumuzdu.,
suflörün fısıltıları bir kulağımızdan girip., öbüründen çıkıyordu...
içimizde ateş yürekli bir çocuk doğuyordu., ilk ışıklarında günün
hiç kimseye ait olmayan her yerine., el koyuyorduk yeryüzünün...
başıboş mevsimlerde açan çıban ağaçlarını., kökünden budayarak
yerlerine güneşli çiçekler ekiyorduk., her birini tek-tek koklayarak…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta