... bizim oynadığımız oyun., sadece kendi oyunumuzdu.,
suflörün fısıltıları bir kulağımızdan girip., öbüründen çıkıyordu...
içimizde ateş yürekli bir çocuk doğuyordu., ilk ışıklarında günün
hiç kimseye ait olmayan her yerine., el koyuyorduk yeryüzünün...
başıboş mevsimlerde açan çıban ağaçlarını., kökünden budayarak
yerlerine güneşli çiçekler ekiyorduk., her birini tek-tek koklayarak…
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta