Devrim ve aşk düşleri Şiiri - Cevat Çeştepe

... bizim oynadığımız oyun., sadece kendi oyunumuzdu.,

suflörün fısıltıları bir kulağımızdan girip., öbüründen çıkıyordu...
içimizde ateş yürekli bir çocuk doğuyordu., ilk ışıklarında günün
hiç kimseye ait olmayan her yerine., el koyuyorduk yeryüzünün...
başıboş mevsimlerde açan çıban ağaçlarını., kökünden budayarak
yerlerine güneşli çiçekler ekiyorduk., her birini tek-tek koklayarak…

... orkestra çukurundan yükselirken aristokrat ninniler.,
ne türküler çalıp-söyleniyordu yüreklerimizde., ama ne türküler...

düşünce süzgecimizin altındaki taneler., birer inci gibi parlıyordu
geride kalan tortuların ne olduğu., aklımızın ucundan geçmiyordu...
dizgin tutmaz yılkı atlarıydık., dört nala koşarken şaha kalkan
ateşe benziyorduk ateşe., toz-dumanımızla bile dünyaları yakan...

... düşman her zaman hacimsiz ve şekilsiz bir lekeydi karşımızda
ama tahtada bir şah eksikse., kazanan olmazdı satranç oyununda...

işte her sabah böyle., bir düş sarhoşluğuyla başlıyorduk yeni güne
ve hep aynı arzu ve şehvetle açıyordu perdeyi., içimizdeki sahne…
ama sahnenin arkasında yalnız ikimiz., kolkola ve başın omzumda
yürürdük her gece başka yollarda., saçların karışarak sakallarıma...
.
.
Cevat Çeştepe-2015/2023
"Fırtınaya göz kırpmak oyunu"