Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Şiirle birlikte anılara seyahat ettim yüreğiniz varolsun hocam saygılarımla
Şiirle birlikte anılara seyahat ettim yüreğiniz varolsun hocam saygılarımla
Ne devrilse aşağı yukarı manzara aynı olurdu...
Mesela çam...
Daha tohumu bile toprağa hazır olmayabilir, dalları gövdesini taşıyamadığından, kökünden devrilmiş olabilir...
Zamanın kendine bile acıması yok ki.. Kim bilir kaç bin asır devirdi kendi üstüne.. Neleri unuttu, unutturdu...
Dünü bugünün, hatta yarınların üzerine yıka yıka.. Bir merhaba, bir tebessüm, bir "nasılsın" medeniyetten sayılırken, onu da çok gördü, susarak geçiyor günler, günlerin yanından..
Şiirin hasıydı..
Tebrik ederim Necdet...
Bir koşu uğramak geçmişe gezinmek için
Unutulmuş olan çoğu yerlerine diyor şair. Keşke seçenekler içinde öyle bir şık olsaydı.Silip atmaz mıydık inciten, acıtan yaşanmışlıkları?
Her ne kadar ve her ne için susmaktaysa da an, geçmişten sızan notların çoğu benzer birbirine.. Kutlarım değerli yürek sesinizi içtenlikle öğretmenim...Yüreğinize sağlık. Esenlikle...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta