Devrik Susmalar Şiiri - Levent Nayki

Devrik cümleler kuruyorum artık..
öznenin yerini kimin aldığı belli olmayan,
yazılışı güzel ama okunuşu bir anlam ifade etmeyen,
yada bir ifadeye yer vermek için yazılmayan…
Devrilen cümlelerden mi
Dolaşan dilimizden mi bilinmez ama
anlatamadık içimizdekileri
çokça konuştuk ama hiç bir şey anlatamadık belki de…
Daha on beşinde Ahmet kaya dinleyip
Hani benim geçliğim diyen,
daha göremediği o gençlik hakkında fikir beyan eden,
yanı sıra sigara ve kahvenin tadını yeni yeni keşfetmiş olmanın verdiği duyguyla
bolca ask acısı çeken…
devrildi cümlelerimiz
hayatlarımız
yaşantılarımız
dostluklarımız…
bir bildiğin varda susuyor gibisin diyen radyo kanallarına hak verir olduk
onlar söyledi biz onayladık..
bildiğimizden sustuğumuza inandırmaya çalıştık
içimizdeki o uysal çocuğu
ama inandıramadık..
inanmadı..
olmadı…
bir bildiğimiz olduğundan değildi
bu suskunluk
konuşacak bir yüz bulamadığımızdandı bu sancılı susmalar…
Susmaların son derece önem arz ettiği zamanlarımızda oldu
ama hiçbir zaman bu kadarda dil yutturduğumuz olmadı kendimize
çokça konuşmaları zamanaşımından tahliyeydi niyetimiz sadece…
Devrik cümleler kuruyorum artık
Neden yazıldığı kime yazıldığı haddinden fazla kestirilemeyen…