Zülm abad olmazdı devri evvelde,
Yel gelip harmanı harap etmezdi.
Mamur idi her yer, cennet her belde,
Dert gelip bölünse yine yetmezdi.
Harman yeri gibi insanda sine,
Çok acı kedere sabreder yine,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
