Yangınlar süpürüyorum evin orta yerinde
Nelere şahit bu ev, küçüldükçe küçülüyor.
Ben küçülmekteyim, sabahın seherinde.
Yazılan dökülüyor avuçlarıma, tan yerinden.
Uykular kiralık faydası yok bana, kime ne.
Razımızsın günahın gölgesi düşmüş üstüne.
Parça parça, lime lime dökülür her yandan.
Siyah ve beyaz iki ömrün arasındayım.
Gerçek olan gri yanlarıma çok üzüldüm.
Mahalle uydurdu her şeyi adı tutsaklık değildi.
En uzağında kaldım cehaletin ve zilletin.
Adı sanı olmayan uydurma maviyi bilmeyen.
İnatlar bir bir ben hakkım diyen sefiller.
Sağlar görüyorum naaşları yerde sere serpe.
Kinini, nefretini tabutlarla kaldırıyorum.
Birlikte yalnız ben diyenleri
Kenan Gezici 18 /12/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 18.12.2025 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!