Devran Şiiri - Mehmet Çoban

Dört yüz kere çarpıldım
Dört yüz kurşuna
Pazarlık yaptım
Üç yüz olmaz mı de bana

Yüz altına pazarlık eden geldi aklıma
Doksan dokuz olmaz, asla yüzden aşağıya
Sakın hamal parasını göndermeyi unutma

Kurşun vızıltısından yıldızlar yaptım
Bombalar ışığından ay
Kalbur üste hayaller saydım
Bitmedi ölümleri, say Allah’ım say

Hırsın arşına çıktım
Ne var ne yok diye
Siyasete selam çaktım
Yuh olsun diye

Bir zamanlar bir sapık vardı
“Bir damla petrol bir damla kan diye” bağırdı
Ardından dünyayı cayır cayır yaktı

Bir müddet deliler ormanında dolaştım
Her tarafta karşı durulmaz heyula vardı

Ölüler cennetin bol olsun diye teselli edildiler
Her gün yenileriyle tazelendiler

Sorsan neyin kavgasıdır, kim nereden bilecek
Bu işin sonunda mutlaka şeytanın yüzü gülecek

Aklı evvellere katıldı aklı olanlar
Acıyla bakarken hayatları acıyla solanlar
Medya önünde pırıl pırıl parladılar
Göstermelik ağıtlarda kendilerini paraladılar

Çarpılmaktan çarpanları çarpmayı unuttum
İnsan olup insanlığın yolunu unuttum

Tarihte kan
An da kan
Yarın da kan
Sanki böyle geçecek devran

08.09.2015 – İzmir El Garip