Devran Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Dil aşan yarıklardan sızdım,
saflığında bunalan algım.
Yeni doğan bebeğin
gülüşünde ısındım,
bu enerji yaratan,
kendine açılan alan,
bıraktım herşeyi,
yeni bir ses arasından
eksik kalanı buldum.

Artık yükümden memnun,
sırta palan, gün tamam,
bir derviş yola çıktım,
karmaşık öze meftun,
şehri kuşatan.
Gün açan zamanda zan
olana kızgın, yola devam.

Daha iyi dediğin
sıkışıp kalmışlık.
Gün arkasından gün
aynı şarkıyı söyler.
Boğar bizi bu devran
kimi zaman.

Gün artık tamam.

19/01/2009