Devran 2 Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Bir uzak benimsemenin, tekinsiz yakınlığında,
günler saklı kalmış, o yüzden ustalaştın,
duyarsız tepkimenin kuşattığı horgörü,
çevrelerken gizil gülüşlerinin çiçek açtığı
kayıp bahçeleri, kendi ekinin hasadını
yaparken ansızın katılan bir ses gibi,
tatlı ezginin yumuşattığı derin öfkeni,
hiç yakın bulmadığın sinsi gözleri,
yalın bir sessizliktir, masumiyetin
kaybedilişi, yas tutarsın, uzakta kalmış
nefesler için, asla duymaz seni, örerken
çileni, karşıya geçersin birden, arkanda
bırakıp mahzenleri, kuş olup havalanır
uykun, konar henüz gelmemiş zamanın
derinliklerine.

Susar gökyüzü, anlarsın, ancak böyle,
kök salar zaman bütün bir çevrene.

04/06/2016