Devralem Fisiltilari Şiiri - Seyfi Karaca

Sevmeyip de ne yapacaktim
Olmakla beraber dogmakla maksat dönüp dolasmakla bahane
Her damlaya ve her lokmaya kim helal kim haram
Bilip farketmeyip de ne yapacaktim mutlak derecede donuk sönük
Buzun erime nontasi sifirla suyun kaynama zirvesi yüze
Ikiyüz otuz dereceden sonra ne madde ne mana ne fasikül ne molokül
Binbesyüz dereceden sonra demir celik dahi kaynayip fokurdayan korsa eger
Granit taslarini damla damla asindiran yüzyillari bir güne birgün
Kizgin köpürten öfkesine yenik hiddetlerden bankadan borsadan
Dar bogazli zor gecitli utsuz ihtiyatsiz kendini ve dünyasini kaybetmislerden
Ne hücrede ne dokuda hicbir yasama itibari olmayan mutlak soguklardan
Ötesini gayrisini berisini burasini bilip de
Bagi bahceyi caddeyi sessizligin koynunu
Yalnizligin semti sokagini yakin midir yahut uzak
Yesermis cimenden sararmis hozana
Egirdigini ördügü yerden söken ilkmekten
Kendi kendine seslenip cagiran rüzgar pervanelerine
Yasamaya deli gezip görüp dolasmaya oldum olasi dogustan divane
Üfürünce caliyorsa isligim heheeeeeeeyyyy
Kandirip doyurmayip da gönlüm diledigince cekip götüren sonsuza
Dünya hayatimi
Dünü günümü
Esrik tutkumu suncacik ömrümü ben olup da askin derdi caresiyle
Ya kim ,
Hakikati esastan baska ne yapacaktim

Ocak / 21