nimetlerle gelirler yeryüzüne her an
ben bu göğü nasıl yuttum, ya kan
akan bir deredir, her an taşmaya hazır
söz tutmadım ya, bir de sözüm olur
kopuk kopuk kelimeler buharlaşıyor gibi
içimde ses bulutları, bir şiir kendini boğuyor
sallanmaya başlar, belki döner durur
uykusunu bilmez, içinde ürkek bir tavşan
haydi şimdi avutuldun, kirpiklerin ağır
geceyi taşırdın benliğinden, sabahı düşün
sabah erken güneş sendedir, haydi başla
deniz ol, serinlik ol, rüzgarla gelen yağmur ol
öyleyse sen tuzundan arındır bu dalgaları
dalgalarda suretim suretimde kıyılar var
hısım bildirdiler gittiler, artık biz de gidelim
çıktığım her yolda yolunmak tüylerimden
ayak yalın yürüdüm taşlı yolları adım adım
taş ki, biçimsizdir, serttir bazı kırar ve kırılır
kaldır at o taşları takılır da ayaklarım, düşerim
tutan olmaz, uykuya dalmadan kaldıran da
onlar gitti, sen de gittin benim gittiğim gibi
çaktığımız her sınır kazığını çeke çeke gittik
geniş coğrafyalar aklımızla kalbimiz arasında
yepyeni atlaslar için ilişmiyoruz bedenlerimize
Bu şiir KIRKLAR Edebiyat Dergisi Kasım-Aralık 2004 9. Sayısında yayınlanmıştır.
Ünsal ÜnlüKayıt Tarihi : 8.3.2005 10:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!